ഹൃദയം ചില്ലു പാളികളെ സ്നേഹിക്കുന്നു....
സ്വയം തീർത്ത കാരിരുമ്പു കൂട്ടിൽ കിടന്നു കൊണ്ട് !!!!!
ചില്ലു മറയിട്ട ജാലകങ്ങളെ ....
അവയുടെ കണ്ണീരായൊഴുകിപ്പരന്ന്,
വിറയാർന്ന വിരൽത്തുമ്പ് തൊട്ടെടുത്ത,
മരവിച്ച മഞ്ഞുകണങ്ങളെ .....
വർണ്ണച്ചില്ലുകൾ കൊണ്ടു തീർത്ത പടിവാതിലുകളെ ....
അവയ്ക്കപ്പുറമൊന്നും ഇപ്പുറം മറ്റൊന്നുമായി
പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന ചില്ലു മനസ്സുകളെ !!
ചില്ലലമാരകൾക്കുള്ളിലിരുന്നു സാകൂതം നോക്കുന്ന
പാവക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ .....
ചില്ലിൽ തീർത്ത കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു രൂപങ്ങളെ ....
ഒരു കണ്ണു കൊണ്ടു ചിരിച്ചും
മറുകണ്ണു കൊണ്ടു ചതിച്ചും
മനസ്സിനെ ഞെരിച്ചുടച്ച "പളുങ്കു" ഹൃദയങ്ങളെ ...!!
വിളമ്പിയതിൽ പാതിയും എച്ചിലായവശേഷിച്ചിട്ടും
വെളുക്കെച്ചിരിക്കുന്ന വെണ്മച്ചില്ലു പാത്രങ്ങളെ !!
കണ്ണീരുറഞ്ഞൊരു ചില്ലുതടാകം നെഞ്ചിനുള്ളിലൊളിപ്പിച്ച് ,
കണ്ണിലെ പളുങ്കു ഗോട്ടികളുടെ
പൂപ്പുഞ്ചിരികാട്ടിത്തരുന്ന നിലക്കണ്ണാടികളെ ...!!
കണ്ടതു ചെറുതാക്കാനും
കാണാത്തതു വലുതാക്കാനും കഴിവുള്ള
ചില കട്ടിച്ചില്ലു കണ്ണടകളെ ....!!
കണ്ണാടിച്ചുവരുകളുള്ള കുളിമുറികളെ ,
അവയ്ക്കുള്ളിലെ,
മനസ്സു ശുചിയാക്കാനുതകാത്ത
പളുങ്കു ജലത്തെ ...!!
ആവി പൊന്തുന്ന കടും ചായ "ഗ്ലാസ്സുകളെ ",
അവയെ മോന്തുന്ന അശ്ലീലച്ചുണ്ടുകളെ ...!!
എന്റെ കാൽ വെള്ളയിൽ ചോരപ്പൂ വിരിയിച്ച
കുപ്പിച്ചീളിനെ .....
തറഞ്ഞു കയറുന്നതിനേക്കാൾ വേദന ,
പറിച്ചു മാറ്റപ്പെടുമ്പോഴാണെന്ന പാഠത്തെ ...!!
സ്ഫടികക്കണ്ണുകളിൽക്കണ്ട പറയാ മോഹത്തെ....
നീണ്ട വിരലുകൾക്കും മെലിഞ്ഞ കൈത്തണ്ടയ്ക്കുമിടയിൽ
ഞെരിഞ്ഞമർന്നു വീണ കുപ്പിവളത്തുണ്ടുകളെ ....!!
ഹൃദയം ചില്ലു പാളികളെ സ്നേഹിക്കുന്നു ....!!
കാരണം.... അതിലളിതം .....
എല്ലാം തകർക്കാനൊരു ഞൊടി മതി !!
ഒരിക്കലും വീണ്ടെടുക്കാനാവാത്ത വിധം
എറിഞ്ഞുടയ്ക്കാനെളുപ്പം ....
അതിലോർക്കേണ്ടതൊന്നു മാത്രം ...
"ഉടഞ്ഞ ചില്ലുകൾ കൊണ്ട്
ഹൃദയത്തിലൊരു പോറൽ പോലുമവശേഷിക്കരുത്....
എന്തെന്നാൽ ,
കാലമെത്ര താണ്ടിയാലും
അതിൽ നിന്നു ചോര പൊടിഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കും ....!"
സ്വയം തീർത്ത കാരിരുമ്പു കൂട്ടിൽ കിടന്നു കൊണ്ട് !!!!!
ചില്ലു മറയിട്ട ജാലകങ്ങളെ ....
അവയുടെ കണ്ണീരായൊഴുകിപ്പരന്ന്,
വിറയാർന്ന വിരൽത്തുമ്പ് തൊട്ടെടുത്ത,
മരവിച്ച മഞ്ഞുകണങ്ങളെ .....
വർണ്ണച്ചില്ലുകൾ കൊണ്ടു തീർത്ത പടിവാതിലുകളെ ....
അവയ്ക്കപ്പുറമൊന്നും ഇപ്പുറം മറ്റൊന്നുമായി
പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന ചില്ലു മനസ്സുകളെ !!
ചില്ലലമാരകൾക്കുള്ളിലിരുന്നു സാകൂതം നോക്കുന്ന
പാവക്കുഞ്ഞുങ്ങളെ .....
ചില്ലിൽ തീർത്ത കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു രൂപങ്ങളെ ....
ഒരു കണ്ണു കൊണ്ടു ചിരിച്ചും
മറുകണ്ണു കൊണ്ടു ചതിച്ചും
മനസ്സിനെ ഞെരിച്ചുടച്ച "പളുങ്കു" ഹൃദയങ്ങളെ ...!!
വിളമ്പിയതിൽ പാതിയും എച്ചിലായവശേഷിച്ചിട്ടും
വെളുക്കെച്ചിരിക്കുന്ന വെണ്മച്ചില്ലു പാത്രങ്ങളെ !!
കണ്ണീരുറഞ്ഞൊരു ചില്ലുതടാകം നെഞ്ചിനുള്ളിലൊളിപ്പിച്ച് ,
കണ്ണിലെ പളുങ്കു ഗോട്ടികളുടെ
പൂപ്പുഞ്ചിരികാട്ടിത്തരുന്ന നിലക്കണ്ണാടികളെ ...!!
കണ്ടതു ചെറുതാക്കാനും
കാണാത്തതു വലുതാക്കാനും കഴിവുള്ള
ചില കട്ടിച്ചില്ലു കണ്ണടകളെ ....!!
കണ്ണാടിച്ചുവരുകളുള്ള കുളിമുറികളെ ,
അവയ്ക്കുള്ളിലെ,
മനസ്സു ശുചിയാക്കാനുതകാത്ത
പളുങ്കു ജലത്തെ ...!!
ആവി പൊന്തുന്ന കടും ചായ "ഗ്ലാസ്സുകളെ ",
അവയെ മോന്തുന്ന അശ്ലീലച്ചുണ്ടുകളെ ...!!
എന്റെ കാൽ വെള്ളയിൽ ചോരപ്പൂ വിരിയിച്ച
കുപ്പിച്ചീളിനെ .....
തറഞ്ഞു കയറുന്നതിനേക്കാൾ വേദന ,
പറിച്ചു മാറ്റപ്പെടുമ്പോഴാണെന്ന പാഠത്തെ ...!!
സ്ഫടികക്കണ്ണുകളിൽക്കണ്ട പറയാ മോഹത്തെ....
നീണ്ട വിരലുകൾക്കും മെലിഞ്ഞ കൈത്തണ്ടയ്ക്കുമിടയിൽ
ഞെരിഞ്ഞമർന്നു വീണ കുപ്പിവളത്തുണ്ടുകളെ ....!!
ഹൃദയം ചില്ലു പാളികളെ സ്നേഹിക്കുന്നു ....!!
കാരണം.... അതിലളിതം .....
എല്ലാം തകർക്കാനൊരു ഞൊടി മതി !!
ഒരിക്കലും വീണ്ടെടുക്കാനാവാത്ത വിധം
എറിഞ്ഞുടയ്ക്കാനെളുപ്പം ....
അതിലോർക്കേണ്ടതൊന്നു മാത്രം ...
"ഉടഞ്ഞ ചില്ലുകൾ കൊണ്ട്
ഹൃദയത്തിലൊരു പോറൽ പോലുമവശേഷിക്കരുത്....
എന്തെന്നാൽ ,
കാലമെത്ര താണ്ടിയാലും
അതിൽ നിന്നു ചോര പൊടിഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കും ....!"
No comments:
Post a Comment