നിഴൽയുദ്ധങ്ങൾ - വായനാനുഭവം .

claustrophobia എന്ന എന്റെ അസുഖത്തിന്
ഏകദേശം പതിനെട്ടു കൊല്ലം പഴക്കം വരും !
YMCA യുടെ ഒരു പരിപാടിക്ക് ആദ്യമായി തിരുവനന്തപുരത്തു പോകുമ്പോൾ
ആ നാലുനില കെട്ടിടത്തിലെ ലിഫ്റ്റിൽ ഒരരമണിക്കൂറോളം കുടുങ്ങിക്കിടന്ന ശേഷമാവണം
ഈ ഭയം ബോധ- അബോധ തലങ്ങളിൽ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചതെന്നായിരുന്നു
നഗരഹൃദയത്തിലെ കൗൺസിലറുടെ കണ്ടെത്തൽ !
എന്തായാലും കഴിഞ്ഞ രണ്ടുമൂന്നാഴ്ച്ചകളായി
ഹൃദയം വീണ്ടും അസ്വസ്ഥമാവുന്നു .
ഇവിടത്തെ അടച്ചിട്ട ബസ്‌സ്റ്റോപ്പുകളിൽ , കണ്ണാടി ലിഫ്റ്റുകളിൽ , ചൂട് നിറഞ്ഞ ബാത്റൂമുകളിൽ , എന്തിന് പാഞ്ഞുപോകുന്ന മെട്രോയ്ക്കകത്തു പോലും ഹൃദയത്തിനു ശ്വാസം മുട്ടുന്നു .
എന്റെ ഭർത്താവ് , കഴുത്തു കയറിയ ടീഷർട്ടിട്ടാൽ ,
കുഞ്ഞൻ ഇറുക്കമുള്ള ട്രൗസർ ധരിച്ചാൽ
ഹൃദയത്തിനു വിമ്മിഷ്ടം !
രാത്രികളിൽ ആരോ മുഖത്തു തലയിണ വച്ചമർത്തിയെന്നപോലെ
ശ്വാസം കിട്ടാതെ ഞെട്ടിയുണരുന്നു .
ഒക്കെയ്ക്കും കാരണമൊരു വാക്വം അറ !
പോളേട്ടന്റെ പുസ്തകത്തിലെ വാക്വം അറ .
മനുഷ്യരെ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു കൊന്ന് ,
അവരുടെ ജീവ വായു തന്നിലേക്കാവാഹിച്ചു നിർത്തുന്ന ,
ചിന്തകൾ പോലും പുറത്തേയ്ക്കു പോവാത്ത അറ !

കുറ്റാന്വേഷണ കഥകളോ സയൻസ് ഫിക്ഷനുകളോ മാന്ത്രിക നോവലുകളോ
അധികം വായിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ല .
ഈ പറഞ്ഞ മൂന്നും ഒരൊറ്റ നോവലിൽ ഒന്നിച്ചാൽ എങ്ങനെയാവും ?
അതാണ് ശ്രീ .പോൾ സെബാസ്ററ്യന്റെ ""നിഴൽ യുദ്ധങ്ങൾ "".

ഹൃദയത്തെ ഏറെ ആകർഷിച്ചത് അതിലെ കഥാപാത്രങ്ങളാണ് .
പ്രത്യേകിച്ചും പ്രധാന കഥാപാത്രം .
കുറ്റാന്വേഷണമെന്നു കേൾക്കുമ്പോൾ കോട്ടും തൊപ്പിയും ചുരുട്ടും
വലിച്ചിറങ്ങുന്ന നായകനെയാണ് ഇന്നുവരെ ഹൃദയം സങ്കല്പിച്ചിരുന്നത് .
പോളേട്ടന്റെ ""ദീപ "" ആ ധാരണ തിരുത്തിക്കുറിച്ചു .
എനിക്കൊരു കൂട്ടുകാരി ഉണ്ടായിരുന്നു .
ചോര കണ്ടാൽ തല കറങ്ങുന്ന ,
സന്ധ്യക്ക്‌ പുറത്തിറങ്ങാത്ത ,
എപ്പോഴും തലകുനിച്ചു നടന്ന ദീപ.
നിഴൽ യുദ്ധങ്ങളിലെ ദീപയെ വായിച്ച ശേഷം
എന്റെ ദീപയ്ക്കു അവളുടെ ധൈര്യം ചാർത്തിക്കൊടുത്തു ഹൃദയം !

ദീപയെന്ന പേരും ഹൃദയത്തെ അതിശയിപ്പിച്ചു .
സാധാരണമട്ടിൽ ജീവിക്കുന്ന അസാധാരണ പെൺകുട്ടി !!

നോവൽ ആരംഭിക്കുമ്പോഴേ ഒപ്പം തുടങ്ങിയ ഉത്കണ്ഠ
ഒടുവിൽ അവസാന പുറം മറിയ്ക്കുമ്പോൾ ആശ്വാസമായി പരിണമിച്ചു .
കുറ്റാന്വേഷക ഒരു സ്ത്രീയാണ് എന്നതുകൊണ്ട് തന്നെ അവളുടെ ഓരോ ചലനങ്ങളിലും
എന്റെ ""സ്ത്രീ "ഹൃദയം ജാഗരൂകമായിരുന്നു .

വിഷസർപ്പങ്ങൾ നിറഞ്ഞ മുറിയിൽ ദീപയ്ക്കു വേണ്ടി ഹൃദയം ഗരുഢ മന്ത്രം ജപിച്ചു .
ജലം നിറഞ്ഞ അറയ്ക്കുള്ളിലെങ്ങാനും അവൾ പെട്ടു പോയാൽ
വരുണ ഗായത്രി ഓർമ്മിച്ചുവയ്ക്കണമെന്നുറച്ചു .
ഓരോ നിമിഷത്തിലും ദീപ ഞാനായിക്കൊണ്ടിരുന്നു .
ചില നേരങ്ങളിൽ ഹൃദയം ടിപ്പിക്കൽ പുരുഷ ""പക്ഷ "" വാദിയായി ,
ഒരു പെണ്ണിനെക്കൊണ്ട് ഇതൊക്കെ ചെയ്യാനാവുമോ എന്നു ചോദിച്ചു !!

മറ്റു ചിലപ്പോൾ തീർത്തും സ്ത്രീ പക്ഷം പിടിച്ചു
പെണ്ണിനെക്കൊണ്ടേ ഇതു പറ്റൂ എന്നുറപ്പിച്ചു .
കാടും കാടിനടിയിലെ കൊട്ടാരവും വാക്വം ബ്രിക്സുമെല്ലാം
ഹൃദയത്തെ മറ്റൊരു ലോകത്തെത്തിച്ചു .

എഴുത്തുകാരന്റെ സങ്കൽപ്പജാല വിദ്യകൾ
നിഴൽയുദ്ധങ്ങളിൽ ഉടനീളം കാണപ്പെട്ടു .
മഴയും പുഴയും മണ്ണും മനസ്സുമല്ലാതെ നിനക്കെന്തെഴുതാനറിയാമെന്ന്
ഹൃദയം സ്വയം കുറ്റം പറഞ്ഞു .
നിനക്കു പഴഞ്ചൻ ഓർമ്മകളല്ലാതെ സങ്കല്പങ്ങളില്ലെന്നു
പോളേട്ടൻ വാക്കുകൾ കൊണ്ടു വരച്ചിട്ട വഴി നോക്കി അസൂയപ്പെട്ടു നെടുവീർപ്പിട്ടു .

പോളേട്ടാ ,
എന്റെ ഫോബിയയെ വീണ്ടും ഉണർത്തിവിട്ടെങ്കിലും
നിഴൽയുദ്ധങ്ങൾ സമ്മാനിച്ച വായനാനുഭവം വളരെ വലുതാണ് .
( ആ ശ്വാസം മുട്ടലിന്റെ ധാർമ്മിക ഉത്തരവാദിത്തം എഴുത്തുകാരന്റെവർണ്ണനകൾക്കുള്ളതാകുന്നു )
പുസ്തകങ്ങളെ മുൻവിധിയോടെ സമീപിക്കരുതെന്ന് ഞാൻ പഠിച്ചു ...
ദീപയുടെ അന്വേഷണങ്ങൾ ഇനിയും തുടരട്ടെ ...
ഹൃദയപൂർവ്വം ആശംസകൾ ...

വാൽക്കഷണം - നാഗരഹസ്യം
പൊതുവെ ഹൃദയം സർപ്പങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്നു .അതുകൊണ്ടുതന്നെ
മുല്ലപ്പടർപ്പിലെ ആ കുഞ്ഞൻ സർപ്പത്തെ ഞാൻ നെഞ്ചേറ്റുന്നു .
എന്റെ ശ്വാസതാളത്തിനൊപ്പം നെഞ്ചിലിഴഞ്ഞു അവൻ ഇരട്ട നാവുകൊണ്ട് തൊട്ട്
എന്നെ ഭ്രമിപ്പിക്കുന്നു . പ്രകൃതി രഹസ്യങ്ങൾ അവന്റെ പളുങ്കുഗോട്ടി കണ്ണുകളിലൂടെ
മിനുത്ത ഉടൽ ശല്ക്കങ്ങളിലൂടെ എന്റെ ഉള്ളറകളിലേയ്ക്ക് പ്രവേശിക്കുന്നു .
എന്നിലെ അഹന്ത പടം പൊഴിക്കുന്നു !