മൗനമതിൽ

നമുക്കിടയിൽ നാമറിയാതെ തീർത്തൊരു മതിലുണ്ട്...!!
മൗനത്തിന്റെയൊരു വന്മതിൽ !!
നമ്മളറിയാതെ തന്നെ
അതൊന്നു തകർന്നു വീഴാൻ
ഹൃദയമാഗ്രഹിക്കുന്നു .....

കാരണം....
നിശബ്ദതയുടെ സംഗീതം
എന്റെ കാതുകൾക്കു താങ്ങുവാൻ വയ്യ!

ചില സംഭാഷണങ്ങൾ നടക്കുന്നത്
അഗ്നിപർവ്വത സ്ഫോടനം പോലെ....!

അതുവരെ മനസ്സിൽ തിളച്ചു കൊണ്ടിരുന്നതും
ഉരുകിയുരുകി കരളിനെയുരുക്കിയതും
ഉള്ളു പൊള്ളിച്ചു കനലായെരിഞ്ഞതും
ഒരൊറ്റ പൊട്ടിത്തെറിയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് ....

ചില നേരങ്ങളിൽ ഹൃദയം പറയുന്നു...
നിന്റെ നെഞ്ചിലൊരു അഗ്നിപർവ്വതമാവുക !!

ചില സംസാര ശകലങ്ങൾ
മഞ്ഞുപാളികൾ പോലെ..!

മൗനമടർന്നു വീണ നിമിഷങ്ങളിൽ
മഞ്ഞുപോലുരുക്കാനൊരു മൂളൽ മതി..
ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ ഇടനേരങ്ങളിൽ
നെഞ്ചിലെ നെരിപ്പോടിലേയ്ക്കൊരു മഞ്ഞു വീഴ്ച ...

ഹൃദയം പതിയെ പറയുന്നു...
നിന്റെ ചുണ്ടിലെ മഞ്ഞുതുള്ളിയാവുക...!!

ചില വാചകങ്ങൾക്ക്
കടലിനേക്കാൾ ആഴം....!

ഹൃദയത്തിന്റെ വിളർത്തു പൊടിഞ്ഞ ചുവരുകളെ
പ്രകമ്പനം കൊള്ളിച്ച്
ആഞ്ഞടിച്ചലറുന്നൊരു നീലക്കടൽ...
നുരഞ്ഞു പതഞ്ഞു തിരമാലകൾ
ഒന്നിനുപുറകെയൊന്നായ് മായ്ച്ചു കളഞ്ഞത്
എന്നിലെ അശാന്തിയുടെ കയ്പ്പിനെ....

അപ്പോഴൊക്കെയും ...ഹൃദയം പറയുന്നു...
നിന്റെ കണ്ണുകളിലൊരു കടലാവുക ..!!

ചില വാക്കുകൾക്ക്
പുതുമഴച്ചാറ്റലിന്റെ കുളിര് ..!!

പെയ്തു തോർന്ന നിമിഷങ്ങളിലെല്ലാം
മനസ്സിലൊരു "പുതുമഴഗന്ധം "...
നേർത്തു നനുത്ത മഴത്തുള്ളികൾ
"മിഴിത്തുള്ളികളായി " താഴേക്ക് .....

ഹൃദയം പറയാതെ പറയുന്നു.,....
നിന്റെയുടലിലൊരു മഴയായ് പെയ്യുക..!!

മൗനമതിലിന്റെ തകർന്ന മണ്‍കട്ടകളിൽ ചവിട്ടി
ഇനി നാം നടക്കുക...
ഇനിയുമിതുവഴി വരാനുള്ള
മറ്റാർക്കൊക്കെയോ വേണ്ടി
നമ്മുടെ കാൽപ്പാടുകൾ
ഇവിടെയുപേക്ഷിക്കുക ....