ചില സങ്കടങ്ങൾ അങ്ങനെയാണ്.....
ആരോടും പറയാതെ ഹൃദയം ഏഴു താഴിട്ടു പൂട്ടി വയ്ക്കും....
പൂഴ്ത്തിവയ്ക്കും !!
(അതിന്റെ കയ്പ്പ് സ്വയം പൊരുതുവാനുള്ള ധൈര്യമാകുമെന്ന വിശ്വാസത്തോടെ ...)
വിയർത്തു വിളർത്ത പകലുകളിൽ
മെലിഞ്ഞ കൈത്തണ്ടകൾ ധൃതി പിടിച്ചു ജോലി ചെയ്യുമ്പോൾ ...
സങ്കടത്തിരമാല നെഞ്ചിലലയ്ക്കും ..!
ആരോടാണൊന്നു പറയുകയെന്ന ചോദ്യവും
ആരോടും പറയാനില്ലെന്ന ഉത്തരവും
ഹൃദയത്തെ തിരത്തള്ളലേറ്റു വാങ്ങാനുതകുന്ന
കറുത്തു മിനുത്ത കരിങ്കല്ലാക്കും ...!
ചില സങ്കടങ്ങളിറക്കി വയ്ക്കാൻ
അമ്മച്ചൂടു ചുമടു താങ്ങിയാവും ..
മറ്റു ചിലത്,
നല്ല പാതി പങ്കിട്ടെടുക്കും ..
വേറെ ചിലത് ,
അമ്മക്കണ്ണീരു തുടയ്ക്കുന്ന കുഞ്ഞിക്കൈകൾക്കു സ്വന്തം ..
ഇനി ചിലത് ,
ഹൃദയത്തിൽ മാത്രമൊതുങ്ങും ..!
ഒടുവിലതു ഒതുക്കിയാലും ഒതുങ്ങാതെ
അടക്കിയാലും അടങ്ങാതെ
നെഞ്ചിനുള്ളിലലമുറയിട്ടൊരു സങ്കടക്കടലാകുന്നു..!!
"സ്ത്രീയായതിന്റെ ദൗർബല്യങ്ങൾ!!! " ...എന്നു നെടുവീർപ്പിടാതെ
ഒരു "സ്ത്രൈണ"ഹൃദയത്തിനെന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയും ???
ആരോ പറഞ്ഞ് ഹൃദയമറിഞ്ഞു വച്ചൊരു കാര്യമുണ്ട്..
ഒരു ഗ്രേ മാറ്റർ - വൈറ്റ് മാറ്റർ ശാസ്ത്രം ..!!
അതിന്റെ വെട്ടത്തിൽ ,
അടുത്ത ജന്മമെങ്കിലും ഒരൽപ്പം ഗ്രേ മാറ്റർ
കൂടുതൽ കിട്ടിയെങ്കിലെന്ന്
ഹൃദയം വ്യാമോഹിക്കുന്നു ....!
ഇനിയുമൊരു "വികാര ജീവിയായി " തുടരാൻ
ഹൃദയത്തിനു താല്പര്യമില്ലത്രേ ...!!
അതുകൊണ്ടാവാം ....ഇടയ്ക്കിടെ ഹൃദയം
പണിക്കരു മാഷുടെ വരികൾ മൂളുന്നത്...!!
( ഓരോ ദിനവുമുറങ്ങാൻ കിടക്കുമ്പോൾ
ഒരു തുള്ളി കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞു നില്ക്കും
ഓരോ ദിനവുമുണരാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ
ഒരു തുള്ളി കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞു തൂവും
ഒരു ദിനം - നിറകണ്ണുമായുറങ്ങുന്നേരം
ഉണരാതെ പോകട്ടെയുണരാതെ .....!!!)
സങ്കടക്കുന്നിന്റെ ഉച്ചിയിലിരുന്ന്
ഇളം വെയിലുകൊണ്ട ഹൃദയം
താഴു തുറന്നു കാറ്റത്തു പറത്തിയ ചില
കുഞ്ഞു സങ്കടത്തുണ്ടുകൾ ......
തിരികെയേൽപ്പിക്കപ്പെട്ട... പഴയ
ചില പ്രേമലേഖനങ്ങൾ ....
ഒരിക്കലും സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കപ്പെടാതെ പോയ
ചില സ്നേഹ-സ്വകാര്യ സംഭാഷണങ്ങൾ ...
പാലിക്കപ്പെടാതെ .. സൗകര്യപൂർവ്വം മറക്കപ്പെട്ട
ചില വാഗ്ദാനങ്ങൾ ....
എത്തിപ്പിടിക്കാൻ മെനക്കെടാതെ പോയ
ചില ചെറിയ - വലിയ ലക്ഷ്യങ്ങൾ ...
നീക്കി വയ്ക്കപ്പെടാതെ പോയ സമ്പാദ്യങ്ങൾ ...
നിറവേറാൻ മടി കാണിച്ചു മാറി നിന്ന ചില കടമകൾ ....!!
സങ്കടത്തുണ്ടുകൾക്ക് ഭാരം കൂടുന്നുവോ???
"സ്ത്രൈണത" വെടിഞ്ഞു ചാടിയെണീറ്റ്
"പൗരുഷമാർജ്ജിച്ച " ഹൃദയം ,
കനം കൂടിയ തുണ്ടുകളെ കുനു കുനാ കീറിയെറിഞ്ഞു ....!
പിന്നെ,
ഉച്ചവെയിൽച്ചൂടേറ്റു കരിയും മുൻപ് കുന്നിറങ്ങി വന്ന്
സങ്കടമുറിയടച്ചു തഴുതിട്ട് ഏഴാം താഴിട്ടു പൂട്ടി,
താക്കോൽ ദൂരെയെറിഞ്ഞു കളഞ്ഞു !!!!
ആർക്കെങ്കിലുമറിയുമോ .....അതെവിടെയുണ്ടെന്ന് ????
വേറൊന്നിനുമല്ല ,
വെളിച്ചത്തിൽ തകർന്നു വീണ ചിലത്
ഇരുട്ടിൽ വീണ്ടെടുക്കാൻ
ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു....!!
ആരോടും പറയാതെ ഹൃദയം ഏഴു താഴിട്ടു പൂട്ടി വയ്ക്കും....
പൂഴ്ത്തിവയ്ക്കും !!
(അതിന്റെ കയ്പ്പ് സ്വയം പൊരുതുവാനുള്ള ധൈര്യമാകുമെന്ന വിശ്വാസത്തോടെ ...)
വിയർത്തു വിളർത്ത പകലുകളിൽ
മെലിഞ്ഞ കൈത്തണ്ടകൾ ധൃതി പിടിച്ചു ജോലി ചെയ്യുമ്പോൾ ...
സങ്കടത്തിരമാല നെഞ്ചിലലയ്ക്കും ..!
ആരോടാണൊന്നു പറയുകയെന്ന ചോദ്യവും
ആരോടും പറയാനില്ലെന്ന ഉത്തരവും
ഹൃദയത്തെ തിരത്തള്ളലേറ്റു വാങ്ങാനുതകുന്ന
കറുത്തു മിനുത്ത കരിങ്കല്ലാക്കും ...!
ചില സങ്കടങ്ങളിറക്കി വയ്ക്കാൻ
അമ്മച്ചൂടു ചുമടു താങ്ങിയാവും ..
മറ്റു ചിലത്,
നല്ല പാതി പങ്കിട്ടെടുക്കും ..
വേറെ ചിലത് ,
അമ്മക്കണ്ണീരു തുടയ്ക്കുന്ന കുഞ്ഞിക്കൈകൾക്കു സ്വന്തം ..
ഇനി ചിലത് ,
ഹൃദയത്തിൽ മാത്രമൊതുങ്ങും ..!
ഒടുവിലതു ഒതുക്കിയാലും ഒതുങ്ങാതെ
അടക്കിയാലും അടങ്ങാതെ
നെഞ്ചിനുള്ളിലലമുറയിട്ടൊരു സങ്കടക്കടലാകുന്നു..!!
"സ്ത്രീയായതിന്റെ ദൗർബല്യങ്ങൾ!!! " ...എന്നു നെടുവീർപ്പിടാതെ
ഒരു "സ്ത്രൈണ"ഹൃദയത്തിനെന്തു ചെയ്യാൻ കഴിയും ???
ആരോ പറഞ്ഞ് ഹൃദയമറിഞ്ഞു വച്ചൊരു കാര്യമുണ്ട്..
ഒരു ഗ്രേ മാറ്റർ - വൈറ്റ് മാറ്റർ ശാസ്ത്രം ..!!
അതിന്റെ വെട്ടത്തിൽ ,
അടുത്ത ജന്മമെങ്കിലും ഒരൽപ്പം ഗ്രേ മാറ്റർ
കൂടുതൽ കിട്ടിയെങ്കിലെന്ന്
ഹൃദയം വ്യാമോഹിക്കുന്നു ....!
ഇനിയുമൊരു "വികാര ജീവിയായി " തുടരാൻ
ഹൃദയത്തിനു താല്പര്യമില്ലത്രേ ...!!
അതുകൊണ്ടാവാം ....ഇടയ്ക്കിടെ ഹൃദയം
പണിക്കരു മാഷുടെ വരികൾ മൂളുന്നത്...!!
( ഓരോ ദിനവുമുറങ്ങാൻ കിടക്കുമ്പോൾ
ഒരു തുള്ളി കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞു നില്ക്കും
ഓരോ ദിനവുമുണരാൻ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ
ഒരു തുള്ളി കണ്ണിൽ നിറഞ്ഞു തൂവും
ഒരു ദിനം - നിറകണ്ണുമായുറങ്ങുന്നേരം
ഉണരാതെ പോകട്ടെയുണരാതെ .....!!!)
സങ്കടക്കുന്നിന്റെ ഉച്ചിയിലിരുന്ന്
ഇളം വെയിലുകൊണ്ട ഹൃദയം
താഴു തുറന്നു കാറ്റത്തു പറത്തിയ ചില
കുഞ്ഞു സങ്കടത്തുണ്ടുകൾ ......
തിരികെയേൽപ്പിക്കപ്പെട്ട... പഴയ
ചില പ്രേമലേഖനങ്ങൾ ....
ഒരിക്കലും സൂക്ഷിച്ചു വയ്ക്കപ്പെടാതെ പോയ
ചില സ്നേഹ-സ്വകാര്യ സംഭാഷണങ്ങൾ ...
പാലിക്കപ്പെടാതെ .. സൗകര്യപൂർവ്വം മറക്കപ്പെട്ട
ചില വാഗ്ദാനങ്ങൾ ....
എത്തിപ്പിടിക്കാൻ മെനക്കെടാതെ പോയ
ചില ചെറിയ - വലിയ ലക്ഷ്യങ്ങൾ ...
നീക്കി വയ്ക്കപ്പെടാതെ പോയ സമ്പാദ്യങ്ങൾ ...
നിറവേറാൻ മടി കാണിച്ചു മാറി നിന്ന ചില കടമകൾ ....!!
സങ്കടത്തുണ്ടുകൾക്ക് ഭാരം കൂടുന്നുവോ???
"സ്ത്രൈണത" വെടിഞ്ഞു ചാടിയെണീറ്റ്
"പൗരുഷമാർജ്ജിച്ച " ഹൃദയം ,
കനം കൂടിയ തുണ്ടുകളെ കുനു കുനാ കീറിയെറിഞ്ഞു ....!
പിന്നെ,
ഉച്ചവെയിൽച്ചൂടേറ്റു കരിയും മുൻപ് കുന്നിറങ്ങി വന്ന്
സങ്കടമുറിയടച്ചു തഴുതിട്ട് ഏഴാം താഴിട്ടു പൂട്ടി,
താക്കോൽ ദൂരെയെറിഞ്ഞു കളഞ്ഞു !!!!
ആർക്കെങ്കിലുമറിയുമോ .....അതെവിടെയുണ്ടെന്ന് ????
വേറൊന്നിനുമല്ല ,
വെളിച്ചത്തിൽ തകർന്നു വീണ ചിലത്
ഇരുട്ടിൽ വീണ്ടെടുക്കാൻ
ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു....!!
No comments:
Post a Comment