ഒരു വാക്ക് .....

ഹൃദയം ചിലപ്പോൾ ചിലതു പറയാറുണ്ട്‌.....കളിയായും ...കാര്യമായും.....
അങ്ങനെ ഹൃദയം പറയുന്നതു കേൾക്കാൻ ആരെങ്കിലും കാതോർക്കുന്നുണ്ടാവുമോ ??

ഒരു നിമിഷം ...ഒന്നോർത്തു നോക്കൂ.....
രാവും പകലും....നിങ്ങൾക്കു വേണ്ടി മാത്രം മിടിക്കുന്ന ഹൃദയം....
അതിന്റെ പരാതികൾ..പരിഭവങ്ങൾ....
സ്വപ്‌നങ്ങൾ .....സങ്കൽപ്പങ്ങൾ .....
ഒക്കെ ...കേൾക്കുവാൻ ...അറിയുവാൻ ...ആരെങ്കിലും മെനക്കെടുമോ .....

ഹൃദയം ഒടുവിൽ നിറഞ്ഞു ചിരിച്ചതെപ്പോഴാണ് ??
ഹൃദയം ...നെഞ്ചുപൊട്ടി കരഞ്ഞത് നിങ്ങൾ കേട്ടുവോ...?
ഹൃദയത്തിനു രോമാഞ്ചമുണ്ടാവുന്ന അനുഭവം ഉണ്ടായിട്ടുണ്ടോ ...?

ഒന്നും വേണ്ട....വെറുതെ കാതോർക്കൂ ....
....നിശബ്ദതയ്ക്കിടയിലും ....
ഹൃദയത്തിന്റെ സംഗീതം നിങ്ങൾക്കു കേൾക്കാം .......


ഇവിടെ കുറിക്കുന്നത് എന്റെ ഹൃദയം എന്നോട് പറഞ്ഞ കഥകളാണ്....
കഥകൾ എന്നാൽ....ശെരിക്കുള്ള കഥകളൊന്നുമല്ല ....
ഹൃദയത്തിനു കഥകളായിത്തോന്നിയ കുഞ്ഞു കാര്യങ്ങൾ.......

വായനയ്ക്കൊപ്പം പങ്കുവയ്ക്കൂ ...നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം പറയുന്നത്......

Saturday 8 February 2014

Dear I Always Remember You....(DIARY)

1998 ലാണത് ...
പട്ടാളക്കാർ പറയുന്നപോലൊരു കഥയാണെന്ന് തോന്നാം ..പക്ഷെ അല്ല...

ഇത് അത്രയ്ക്ക് സംഭവബഹുലമൊന്നുമല്ല ..എന്തിനു കഥ പോലും അല്ല...
ചില പുതുവർഷ ചിന്തകൾ ..
അതിനുമപ്പുറം... പോയ വർഷങ്ങളിലേക്കൊരു ഒളികണ്ണ്‍ .....അത്ര മാത്രം ..

നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ച വർഷം ....
അതുമുതലാണ് ഒരു ശീലം തുടങ്ങിയത് ... ഡയറി എഴുത്ത് ..
കിറു കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ ഈ കുശുമ്പ് ,കുന്നായ്മ ,പരദൂഷണം ..പിന്നെ ചെറിയ ചില പ്രേമങ്ങൾ ..
ഇതൊക്കെ ആരംഭിക്കുന്ന പാവാട പ്രായത്തിൽ....

ആദ്യമായൊരു ഡയറി സമ്മാനിച്ചത്‌ അച്ഛന്റെ ഒരു സുഹൃത്താണ് ...
ആദ്യം കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു കുറിപ്പുകൾ ...പിന്നെ അന്നത്തെ മാനസിക വ്യാപാരങ്ങൾ ....
ഇതൊക്കെയായിരുന്നു വിഷയം...

എപ്പോഴോ അച്ഛൻ അതിലൊളിപ്പിച്ച കുറിപ്പ് കണ്ട ശേഷമാണ് ഡയറിക്ക് ഇങ്ങനെയൊരു മുഖമുണ്ടെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞത് ....
അച്ഛന്റെ ആ കുറിപ്പിൽ നിന്നാണ് "ശ്ലാഘനീയം "എന്ന വാക്ക് പഠിക്കുന്നത് .....

ഒരു കൊച്ചു പ്രേമം മുളപൊട്ടിയതും അച്ഛൻ കണ്ടെത്തിയെന്ന തിരിച്ചറിവ്, ഒരു ജാള്യതയായി പിറ്റേന്ന് മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു ...
പക്ഷേ .. അച്ഛന്റെ കൈപ്പടയിലുള്ള ഒരു തുണ്ട് പേപ്പർ തന്ന ആത്മവിശ്വാസം അതിനെക്കാൾ വലുതായിരുന്നു...

ആലോചിക്കുമ്പോൾ അത്ഭുതം തോന്നുന്നു ...
നീണ്ട 15 വർഷം....ഒരു കെട്ട് ഡയറികൾ ....

ഈ പുതുവർഷത്തിന്റെ ആദ്യത്തെ മണിക്കൂറുകൾ ഉറക്കമൊഴിഞ്ഞ് അവയുടെ താളുകൾ മറിച്ചു നോക്കി...

ചിലത് ചിരിപ്പിക്കുന്നു ...ചിലത് ചിന്തിപ്പിക്കുന്നു ...
ചില കുറിപ്പുകൾക്കൊടുവിൽ കണ്ണു നിറയുന്നു ....

മറന്നു പോയ (ഒരിക്കലും മറക്കില്ലെന്ന് കരുതിയിട്ടും) ചില ആഗ്രഹങ്ങൾ...
വിസ്മൃതിയിലാണ്ട ചില പ്രിയപ്പെട്ട സ്വപ്‌നങ്ങൾ ....
കാലം ഇനിയും മായ്ക്കാത്ത(മായ്ക്കുമെന്നു വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്ന) ചില മുറിവുകൾ ....
നടക്കാതെ പോയ കുഞ്ഞു വാഗ്ദാനങ്ങൾ .....
പഴയ താളുകളിലൂടെ ...എന്റെ കണ്മുന്നിൽ........

അന്ന് എന്തായിരുന്നു എന്നും ..ഇന്ന് ഈ നിമിഷം എന്താണെന്നും മനസിലാകുമ്പോൾ ....
15 വയസ്സുകാരിയിൽ നിന്ന് 30 വയസ്സുകാരിയിലേക്കുള്ള ദൂരം എത്ര വലുതാണെന്ന തിരിച്ചറിവ് ......

പുതുവര്ഷത്തിന്റെ കടന്നു പോകുന്ന ഈ മണിക്കൂറുകളിൽ ..ആ തിരിച്ചറിവ് എന്നെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്ന ശക്തിയാവട്ടെ .....
30 വയസ്സുകാരിയിൽ നിന്ന് ഇനിയും താണ്ടേണ്ട ദൂരത്തിൽ ..അങ്ങനെ താണ്ടിയാൽ ... അതേ തിരിച്ചറിവ് കൈത്താങ്ങാകട്ടെ ....

2014 ലെ അനുഭവങ്ങളുടെ പുസ്തകത്തിന്റെ ആദ്യതാളിൽ...ഞാൻ കുറിക്കുന്നു....എന്റെ പ്രിയ കവിയുടെ വരികൾ...

"ഇന്നലെ ഇന്നത്തെ ദിവസത്തിന്റെ ഓർമ്മയാണ് ...
നാളെ ഇന്നിന്റെ സ്വപ്നമാണ്....
സ്വപ്നങ്ങളെ വിശ്വസിക്കുക ..കാരണം...
അനശ്വരതയിലേക്കുള്ള വാതിൽ അവയിലൊളിഞ്ഞിരിക്കുന്നു .."
- ഖലീൽ ജിബ്രാൻ
 — 

No comments:

Post a Comment