ഇന്ന് വെളുപ്പിനെയാണ് അത് സംഭവിച്ചത്....
കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ ക്ലോക്കിൽ 6 മണി കഴിഞ്ഞ് 10 മിനിട്ടുള്ളപ്പോൾ ....
ആദ്യം തോന്നി , പെട്ടെന്ന് കത്തിയ ട്യൂബ് ലൈറ്റ് ഒപ്പിച്ച പണിയാണെന്ന് .....
പിന്നെ കരുതി, ഉറക്കച്ചടവ് പറ്റിച്ചതാവുമെന്ന് ....
വാഷ് ബേസിനു മുകളിലെ കണ്ണാടിയ്ക്കു കുഴപ്പമുണ്ടോയെന്നായി പിന്നെ സംശയം ....
ഇതൊന്നുമല്ല സംഭവം സത്യമാണെന്ന് മനസിലായപ്പോഴല്ലേ ...
ഒരു കുഞ്ഞു കരിന്തേൾ കരളിലൊരു കുത്ത് .....
ഉടനെ കൈ പോയത് ഷെൽഫിലെ കുപ്പിയിൽ....
അമ്മ തന്ന ശീലം...ചെമ്പരുത്യാദി ...
ചതിച്ചോ .....ഭഗവാനേ
കുപ്പിയ്ക്ക് പുറത്തെ ലേബൽ സമാധാനിപ്പിച്ചു.. ഇല്ല ..ഇനിയും 2 വർഷമുണ്ട് .....
അപ്പൊ ഇതുവരെയുള്ളതോ .....എല്ലാം കൂടി തപ്പിപ്പെറുക്കി നോക്കി ...കുഴപ്പമില്ല....
പുതിയതായി വാങ്ങിയ "പതയുന്ന പൂവിന്റെ" കുപ്പി തപ്പി നോക്കി ...ഇല്ല ....അതും കുഴപ്പമില്ല ..
പിന്നെ എന്താ .ഇങ്ങനെ...
ഇനി ഉത്സവപ്പറമ്പിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയ ലോക്കൽ സിന്ദൂരം പറ്റിച്ച പണിയാണോ
ഏയ് ,അതൊരിക്കലുമാവില്ല ....
പെണ്ണിന്റെ മനസല്ലേ ....
അമ്മ പറഞ്ഞ് അറിയാവുന്ന അമ്മൂമ്മമാരെയും അവരുടെ പെണ്മക്കളെയും ധ്യാനിക്കാൻ തുടങ്ങി .....
ഉണ്ട് ...പ്രശ്നമുണ്ട് .....
ഗുരുതര പ്രശ്നം !!!
സംഭവം പാരമ്പര്യമാണ് ....
തലമുറ തലമുറയായി പകർന്നു കിട്ടിയത് ...
ഇനി വരുന്ന തലമുറയ്ക്ക് വച്ചു കൈമാറേണ്ടത് .....
എന്നാലും അങ്ങനെ വിട്ടാൽ പറ്റില്ലല്ലോ ....
ഒരു പോംവഴി വേണ്ടേ ......
അങ്ങനെ ക്ലോക്കിൽ കൃത്യം 7 അടിച്ചപ്പോൾ
കയ്യിൽ കിട്ടിയ കത്രികയും പ്ലക്കെറും കൊണ്ട് കഥാ നായകൻറെ
കഥ കഴിച്ചു...
അത് പോരല്ലോ ....ഇനിയും ആശാന്മാർ വന്നാലോ ...
ചിന്തയുടെ അഗാധതയിൽ നിന്നൊരു ഉത്തരം കിട്ടി...
നടൻ ജയറാമിനെയോ ,നടി സംയുക്തയേയോ ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരും....
അതോ "തളത്തിൽ ദിനേശന്റെ "വഴിയേ ഏതെങ്കിലും "മ"പ്രസിദ്ധീകരണത്തിലേക്ക് "ഇതൊരു രോഗമാണോ ഡോക്ടർ " എന്ന ചോദ്യമെഴുതണോ ?
പക്ഷേ അത് കൊണ്ട് മാറുമോ ....സംഭവം പാരമ്പര്യമല്ലേ !
അപ്പൊപ്പിന്നെ വഴി ഒന്നേയുള്ളൂ....
രണ്ടു കയ്യും നീട്ടി പരമ്പരാഗത സ്വത്തു സ്വീകരിക്കുക....
കരിന്തേളിനെ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു കരൾ പറഞ്ഞു..
'അതിനും വേണം ഒരു ഭാഗ്യം'....
കുറിപ്പ് -
തലയിൽ ആദ്യമായി ഒരു വെള്ളിയിഴ കണ്ടത് എന്റെ പതിനേഴാം വയസ്സിലാണ്...
അന്ന് അമ്മമ്മ പറഞ്ഞു..." കുട്ടി നര കുടുംബം കെടുത്തും"
എന്റെയാ കുട്ടി നരയാണോ കാരണമെന്നറിയില്ല , കയ്പ്പുകൾ കുറച്ചേറെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് ....
ഇന്ന് രാവിലെ സീമന്ത രേഖയ്ക്ക് തൊട്ടു മുകളിൽ വെള്ളിത്തിളക്കത്തിൽ ...ഒരു മുടിയിഴ ...
ഒരു സമാധാനം മാത്രം...
ഇനി കുട്ടിനര വരില്ലല്ലോ...
കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ ക്ലോക്കിൽ 6 മണി കഴിഞ്ഞ് 10 മിനിട്ടുള്ളപ്പോൾ ....
ആദ്യം തോന്നി , പെട്ടെന്ന് കത്തിയ ട്യൂബ് ലൈറ്റ് ഒപ്പിച്ച പണിയാണെന്ന് .....
പിന്നെ കരുതി, ഉറക്കച്ചടവ് പറ്റിച്ചതാവുമെന്ന് ....
വാഷ് ബേസിനു മുകളിലെ കണ്ണാടിയ്ക്കു കുഴപ്പമുണ്ടോയെന്നായി പിന്നെ സംശയം ....
ഇതൊന്നുമല്ല സംഭവം സത്യമാണെന്ന് മനസിലായപ്പോഴല്ലേ ...
ഒരു കുഞ്ഞു കരിന്തേൾ കരളിലൊരു കുത്ത് .....
ഉടനെ കൈ പോയത് ഷെൽഫിലെ കുപ്പിയിൽ....
അമ്മ തന്ന ശീലം...ചെമ്പരുത്യാദി ...
ചതിച്ചോ .....ഭഗവാനേ
കുപ്പിയ്ക്ക് പുറത്തെ ലേബൽ സമാധാനിപ്പിച്ചു.. ഇല്ല ..ഇനിയും 2 വർഷമുണ്ട് .....
അപ്പൊ ഇതുവരെയുള്ളതോ .....എല്ലാം കൂടി തപ്പിപ്പെറുക്കി നോക്കി ...കുഴപ്പമില്ല....
പുതിയതായി വാങ്ങിയ "പതയുന്ന പൂവിന്റെ" കുപ്പി തപ്പി നോക്കി ...ഇല്ല ....അതും കുഴപ്പമില്ല ..
പിന്നെ എന്താ .ഇങ്ങനെ...
ഇനി ഉത്സവപ്പറമ്പിൽ നിന്ന് വാങ്ങിയ ലോക്കൽ സിന്ദൂരം പറ്റിച്ച പണിയാണോ
ഏയ് ,അതൊരിക്കലുമാവില്ല ....
പെണ്ണിന്റെ മനസല്ലേ ....
അമ്മ പറഞ്ഞ് അറിയാവുന്ന അമ്മൂമ്മമാരെയും അവരുടെ പെണ്മക്കളെയും ധ്യാനിക്കാൻ തുടങ്ങി .....
ഉണ്ട് ...പ്രശ്നമുണ്ട് .....
ഗുരുതര പ്രശ്നം !!!
സംഭവം പാരമ്പര്യമാണ് ....
തലമുറ തലമുറയായി പകർന്നു കിട്ടിയത് ...
ഇനി വരുന്ന തലമുറയ്ക്ക് വച്ചു കൈമാറേണ്ടത് .....
എന്നാലും അങ്ങനെ വിട്ടാൽ പറ്റില്ലല്ലോ ....
ഒരു പോംവഴി വേണ്ടേ ......
അങ്ങനെ ക്ലോക്കിൽ കൃത്യം 7 അടിച്ചപ്പോൾ
കയ്യിൽ കിട്ടിയ കത്രികയും പ്ലക്കെറും കൊണ്ട് കഥാ നായകൻറെ
കഥ കഴിച്ചു...
അത് പോരല്ലോ ....ഇനിയും ആശാന്മാർ വന്നാലോ ...
ചിന്തയുടെ അഗാധതയിൽ നിന്നൊരു ഉത്തരം കിട്ടി...
നടൻ ജയറാമിനെയോ ,നടി സംയുക്തയേയോ ആശ്രയിക്കേണ്ടി വരും....
അതോ "തളത്തിൽ ദിനേശന്റെ "വഴിയേ ഏതെങ്കിലും "മ"പ്രസിദ്ധീകരണത്തിലേക്ക് "ഇതൊരു രോഗമാണോ ഡോക്ടർ " എന്ന ചോദ്യമെഴുതണോ ?
പക്ഷേ അത് കൊണ്ട് മാറുമോ ....സംഭവം പാരമ്പര്യമല്ലേ !
അപ്പൊപ്പിന്നെ വഴി ഒന്നേയുള്ളൂ....
രണ്ടു കയ്യും നീട്ടി പരമ്പരാഗത സ്വത്തു സ്വീകരിക്കുക....
കരിന്തേളിനെ കുടഞ്ഞെറിഞ്ഞു കരൾ പറഞ്ഞു..
'അതിനും വേണം ഒരു ഭാഗ്യം'....
കുറിപ്പ് -
തലയിൽ ആദ്യമായി ഒരു വെള്ളിയിഴ കണ്ടത് എന്റെ പതിനേഴാം വയസ്സിലാണ്...
അന്ന് അമ്മമ്മ പറഞ്ഞു..." കുട്ടി നര കുടുംബം കെടുത്തും"
എന്റെയാ കുട്ടി നരയാണോ കാരണമെന്നറിയില്ല , കയ്പ്പുകൾ കുറച്ചേറെ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട് ....
ഇന്ന് രാവിലെ സീമന്ത രേഖയ്ക്ക് തൊട്ടു മുകളിൽ വെള്ളിത്തിളക്കത്തിൽ ...ഒരു മുടിയിഴ ...
ഒരു സമാധാനം മാത്രം...
ഇനി കുട്ടിനര വരില്ലല്ലോ...
No comments:
Post a Comment