ഒരു ഓർമ്മച്ചിത്രം ...

രാവിലെ പത്രം വായിച്ചു മടക്കിയ കൈ തന്നെയാണ് കണ്‍പീലിയി ൽ തങ്ങിയ നീർത്തുള്ളി തുടച്ചതും .....

ഇപ്പോഴും മനസിലൊരു നീർത്തുള്ളിയുണ്ട് ....

ഉദയഭാനു മാഷ് .....

ആദ്യമായി കാണുന്നത് പത്രപ്രവർത്തന പഠനത്തിനിടയിൽ .. സ്റ്റാച്യുവിലെ ആൾത്തിരക്കിൽ മെല്ലെ നടന്നു നീങ്ങുന്ന ...നല്ല പരിചയം തോന്നിച്ച മുഖം ....
ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന സുഹൃത്തിനോട്‌ ആ പരിചയം പറഞ്ഞപ്പോ പകരം കേട്ടതൊരു പാട്ടാണ്...."ഇന്നു മുഴുവൻ ഞാൻ ഏകനായാ കുന്നിൻ ചെരുവിലിരുന്നു പാടും..."

അതിശയത്തോടെയാണ്‌ ഒട്ടും തിടുക്കമില്ലാതെ നടന്നു നീങ്ങുന്ന ആ രൂപത്തെ നോക്കിയത് ...

പിന്നെ ക്ലബ്ബിൽ റേഡിയോ ജോക്കി ആയിരുന്ന ജന്മത്തിൽ .....
അവിടുന്നു കിട്ടിയ ഒരുപാട് നല്ല സൗഹൃദങ്ങളുടെയൊപ്പം ....ബന്ധങ്ങളുടെയൊപ്പം ...ചില ഭാഗ്യങ്ങളും ....

അതിലൊന്ന് ഉദയഭാനു മാഷെ പരിചയപ്പെട്ടതാണ് ...

പരിചയപ്പെടുത്തിയതിന് രവി മേനോൻ സാറിന് മനസിലൊരു നൂറു വട്ടം നന്ദി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ....ഒപ്പമിരിക്കാനും ഒത്തിരി സംസാരിക്കാനും അവസരം തന്നതിനും . ...

കുഞ്ഞായിരുന്നപ്പോൾ അമ്മ പാടിതന്നിരുന്ന ആ പാട്ട് ...താരമേ താരമേ നിന്നുടെ നാട്ടിലും തങ്കക്കിനാവുകളുണ്ടോ ......
അതൊന്നു പാടാൻ ഒരു ഇന്റർവ്യൂവിനിടയിൽ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ ,
ഒരു കുഞ്ഞിനു മാത്രം കഴിയുന്ന നിഷ്കളങ്കതയോടെ അദ്ദേഹം ചിരിച്ചു ...പിന്നെ സ്റ്റുഡിയോയിൽ വാർദ്ധക്യത്തിലും വാടാത്ത ആ ശബ്ദം മാത്രം....

ഞാൻ തങ്കക്കിനാവുകൾ മാത്രം കണ്ടിരുന്ന ആ പഴയ കുഞ്ഞായി.. ....
അമ്മയുടെ താരാട്ട് ഓർമ്മ വരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ അദ്ദേഹം വീണ്ടും നിറഞ്ഞു ചിരിച്ചു....

പിന്നെ എപ്പോ വഴിയിൽ വച്ച് കണ്ടാലും ഓടി അടുത്ത് ചെന്നു സംസാരിക്കാൻ ഉത്സാഹമായിരുന്നു .....

എളിമ എന്നാൽ എന്തെന്ന് കാട്ടിത്തന്ന മലയാളത്തിന്റെ പ്രിയ ഗായകന് ...മനസിലെ നീർത്തുള്ളി സമർപ്പിക്കുന്നു ...