കുലുക്കിത്തക തികു .....!!!!

ഉറക്കം നഷ്ടമായൊരു രാത്രിയുടെ ഹാങ്ങ്‌ ഓവറുമായാണ്
രാവിലെ കിടക്ക വിട്ടെണീറ്റത് .....

ഇന്നലെ രാത്രി ഇടയ്ക്കിടെ ചില ശബ്ദങ്ങൾക്കു കാതോർക്കുകയായിരുന്നു ....
10 മണി വരെ പ്രവർത്തിച്ചിരുന്ന ടി വിയുടെ ഒച്ചയിൽ അറിയാതിരുന്നതാവാം,
കണ്ണിൽ ഉറക്കം പിടിച്ചപ്പോൾ കേൾക്കുന്നു
ചില തട്ടു മുട്ടുകൾ !!

ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോൾ തോന്നി,
ആരോ വാതിലിൽ ഇടിയ്ക്കുന്നു .....!
മുറിയുടെ വാതിലിലാണോ ??
എഴുന്നേറ്റു ചെന്നു കാതോർത്തു ...
അല്ല, അടുക്കള വാതിലിൽ..!

വെറുതെയങ്ങ് ഇടിയ്ക്കുകയല്ല ,
നല്ല ശക്തിയിൽ, ബലമുള്ള എന്തോ വസ്തു കൊണ്ടിടിയ്ക്കുകയാണ് !
ഇടിയുടെ ശക്തിയിൽ ജനാല ചെറുതായി കുലുങ്ങുന്നുണ്ടോ ??

കള്ളനാണെങ്കിൽ !!!!

ഉടലിലൊരു വിറയൽ പടർന്നു ...
മറ്റു മുറികളിൽ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്നവരെ വിളിച്ചുണർത്തണോ ??
വേണ്ട ...കുറച്ചു നേരം കൂടി കാക്കാം...

വിറച്ചു വിറച്ച് ജനലിനടുത്തു ചെന്നു ...
ചെറുതായി ഇടിക്കുന്ന ശബ്ദം കേൾക്കാനുണ്ട് !
ധൈര്യം സംഭരിച്ച് ഒച്ച കേൾപ്പിക്കാതെ ജനാലയുടെ കൊളുത്തെടുത്തു ....
ചെറിയ വിടവിലൂടെ വീണ്ടും കാതോർത്തു ...
ഉവ്വ് ...പുറത്തു ശബ്ദമുണ്ട്‌....

ഹൃദയം അതിനേക്കാൾ ഉച്ചത്തിൽ മിടിക്കാൻ തുടങ്ങി....

ഒന്നു കൂടി ഉറപ്പു വരുത്തിയിട്ട് ആരെയെങ്കിലും വിളിക്കാമെന്ന ചിന്തയിൽ
പുറത്തേക്കു നോക്കി ...

ഇടിയ്ക്കിടയിൽ പാട്ടുമുണ്ടോ ???

കുലുക്കിത്തക  തികു ...കുലുക്കിത്തക  തികു ...

ഹൃദയമിടിപ്പിനിപ്പോൾ ഒരു സിനിമാറ്റിക് താളം...!!
പറ്റിയ മണ്ടത്തരം മറന്നു ഹൃദയം അതിനൊപ്പം തുള്ളി....

അടുത്തുള്ള ശിവക്ഷേത്രത്തിൽ ഉത്സവം .....അവസാന ദിവസം ...

അതിന്റെ ആരവമാണ് എന്റെ അടുക്കള വാതിലിൽ വന്നിടിച്ചത് !!

രാത്രി 10 മണി കഴിഞ്ഞാൽ കോളാമ്പി വയ്ക്കാൻ
നിയമം അനുവദിയ്ക്കാത്തിടത്ത്
ഓരോ മതിലിലും 5 ബോക്സ്‌ വീതം വയ്ക്കാമല്ലോ !!
പിന്നെ ഉത്സവപ്പറമ്പിലെ എണ്ണമറ്റ ബോക്സുകളും !

പക്ഷേ കുലുക്കിത്തക തികുവിനിടയിലെ
 ഡ്രം സെറ്റിന്റെ ഇടിയിൽ കിടുങ്ങി
നഷ്ടമായ ഉറക്കത്തിന് ആരു സമാധാനം പറയും??

അതോർത്തു കിടക്കുന്നതിനിടെ തുള്ളിയുറഞ്ഞു ഹൃദയം പോയത്
പഴയ ചില ഉത്സവ ഓർമ്മകളിലേക്ക് .....

എന്റെ നാട്ടിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഉത്സവം ശാർക്കര മീന ഭരണിയാണ്.
ഓർമ്മ  വച്ച കാലം മുതൽ കാണുന്നത്....
അമ്മയുടെ കയ്യിൽത്തൂങ്ങി നടക്കുന്ന പ്രായത്തിൽ,
ഉത്സവമെന്നാൽ,
ഒന്നാം ദിവസം വാങ്ങുന്ന "അപ്പൂപ്പാ അമ്മൂമ്മാ " യിൽ തുടങ്ങി,
അവസാന ദിവസം തൂക്കം കഴിഞ്ഞു തിരികെ വരുമ്പോൾ
കയ്യിൽ മുറുക്കിപ്പിടിക്കുന്ന കരിമ്പിൻ തുണ്ടിൽ തീരുമായിരുന്നു...!

രാത്രി ഉത്സവപ്പറമ്പിൽ ഗാനമേള കേൾക്കാൻ പോണമെന്ന്
വാശി പിടിച്ചു കരഞ്ഞ ഹൃദയം ,
വീടിനടുത്തെ സ്കൂളിൽ അശ്വതി ദിവസം രാത്രിയിലരങ്ങേറുന്ന
നാടകം കണ്ടു സമാധാനിച്ചു....

മണ്‍കൂന കൂട്ടി അതിനു മുകളിലിരുന്നു നാടകം കാണുന്നതിനിടെ
കാൽമുട്ടിലരിച്ചുകയറിയ കുഞ്ഞു വണ്ടുകളെ ഞെരിച്ചമർത്തി
ഹൃദയമുറക്കെപ്പറഞ്ഞു ...

"ഞാൻ ഭർത്താവിനൊപ്പം ഉത്സവം കാണാൻ പോകും."

അന്ന്, ഭർത്താവെന്നാൽ ....
രാത്രി പുറത്തിറങ്ങാനുള്ള ലൈസൻസ് ആയിരുന്നു !!

പിന്നെ, 'സൂക്ഷിച്ചും കണ്ടും ' നടക്കേണ്ട പ്രായത്തിൽ
ഉത്സവം തന്നതൊരുൾഭയം !
സന്ധ്യയ്ക്കു ശേഷമുള്ള ഉത്സവക്കാഴ്ച്ചകളിൽ ഹൃദയത്തിനു
താല്പ്പര്യം നഷ്ടമായത് ആയിടയ്ക്കാണ്...

'മുറിപ്പാവടയിൽ ' നിന്നു 'മുഴുപ്പാവടയിലേക്ക് '
പ്രൊമോഷൻ കിട്ടിയ കാലം....
പുതിയ മഞ്ഞപ്പട്ടുപാവാടയുടെ 'അന്തസ്സിൽ '
ഉത്സവം കണ്ടു മടങ്ങുമ്പോൾ ,
ധൈര്യത്തിനു കയ്യിൽ നിവർത്തിപ്പിടിച്ച പിന്നിന്റെ
"സേഫ്റ്റി "യെ മറികടന്നൊരു നുള്ള് ....
കയ്യിലമർന്ന നഖപ്പാടിന്റെ നീറ്റലിന് അപമാനത്തിന്റെ വേദന...

അന്നു ഹൃദയം തേടിയത്
"മാനം കാക്കാനൊരാങ്ങളയെ "!

തുള്ളിത്തളർന്ന ഹൃദയം ഓർമ്മകളുപേക്ഷിച്ചു മടങ്ങുന്നു ......

ഇതും ഒരുത്സവ കാലം ...!
ഉത്സവപ്പറമ്പിൽ നിന്നു തിളയ്ക്കാൻ ഇന്നും ഹൃദയത്തിനു കൊതിയുണ്ട്....
പക്ഷേ...... ,
ഉത്സവക്കാഴ്ചകൾ കാണാൻ കണ്ണുകളും
ഉത്സവമേളങ്ങൾ കേൾക്കാൻ കാതുകളും വിസമ്മതിയ്ക്കുമ്പോൾ ,

നിരാശ മറക്കാൻ...... ഹൃദയം വീണ്ടുമുറഞ്ഞു തുള്ളുന്നു ...

കുലുക്കിത്തക തികു .....!!!!